Het ouderschap is één van de grootste uitdagingen van het leven. Zodra de baby wordt geboren, worden er ook ouders geboren. Je transformeert van vrouw naar moeder. Je identiteit verandert. Een proces wat met een mooi woord matrescentie heet (en patrescentie bij vaders).
De Motherhood Constellation
Moeder worden en zijn, wordt door de meeste vrouwen als vrij intens ervaren. Mooi, bijzonder en vreugdevol, maar ook zwaar en verwarrend. Het is een rollercoaster op zowel fysiek, psychisch als emotioneel vlak. Daniel Stern stelt dat moeders tijdens de zwangerschap en na de geboorte van hun kindje in een nieuwe tijdelijke psychische toestand treden. Een fase met andere prioriteiten, gedachten en zorgen waarin het kind centraal staat.
Daniel Stern ontdekte dat nieuwe moeders zich vooral met vier verschillende thema’s bezighouden: leven, liefde, netwerk en identiteit. Kan ik mijn kind wel (gezond) in leven houden? Kan ik wel voldoende van mijn baby houden? En mijn baby van mij? Heb ik voldoende mensen om mij heen om ons te steunen waar nodig? It takes a village to raise a child. En hoe combineer ik alle verschillende rollen (moeder, partner, werknemer, vriendin, familielid) met elkaar? Hoe zorg ik voor een evenwicht?
Daniel Stern noemt dit de Motherhood Constellation. Inmiddels weten we dat dit bij vaders ook speelt. Dan spreken we van de Fatherhood Constellation.
Ouderschap maakt kwetsbaar
Als ouder wil je het beste voor je kindje. Dit diepe verlangen maakt het ouderschap per definitie kwetsbaar. En dat is oké. Onthoud dat geen enkele ouder perfect is. Het is niet haalbaar en realistisch, maar ook niet nodig om het altijd goed te doen. Imperfecties zijn zelfs belangrijk. Ze maken de relatie met je kind warm en menselijk en leren je kind veel over emoties en het oplossen van conflicten en problemen.
Bij twijfels en onzekerheden kan het fijn zijn om je goed te informeren. Lees bijvoorbeeld een interessante babyblog voor tips en informatie.
De ouderschapstheorie van Alice van der Pas,
Alice van der Pas vroeg zich af waarom het ouderschap de ene ouder nou zo goed afgaat terwijl de andere ouder er zo mee worstelt. Zij heeft hier uitgebreid onderzoek naar gedaan en kwam tot hele interessante resultaten. Uit haar onderzoek blijkt dat er 4 factoren, buffers, zijn die hier een belangrijke rol in spelen: de solidaire gemeenschap, een goede taakverdeling, metapositie en goede ouder ervaringen. Zijn er steunende voorzieningen in jouw omgeving? Zien de mensen om jouw heen jouw goede intenties? Zijn de taken die het ouderschap met zich meebrengt verdeeld naar tevredenheid? Heb je een fijn, sociaal netwerk? Lukt het je om te reflecteren op je eigen handelen? En heb je regelmatig het gevoel dat je het goed doet als ouder? Dit noemen we het buffermodel van de ouderschapstheorie van Alice van der Pas.
Vertrouwen
Het ouderschap brengt naast veel gelukzalige gevoelens ook veel vragen, zorgen en twijfels met zich mee. Dat is heel normaal en hoort erbij. Durf tijdens die eerste maanden en jaren van het ouderschap, maar ook daarna, te vertrouwen op je gevoel. Wat zegt je intuïtie? En blijf je twijfelen? Of je het wel goed doet? Of het niet leuker, fijner of makkelijker kan? Schakel dan gerust (opvoedings)ondersteuning in. Zoals ik eerder al zei: it takes a village to raise a child.
